Koncepcja Prawii zawiera próbę całościowego opisu naszej rzeczywistości z perspektywy kultury jako systemu.
System to byt przejawiający istnienie przez synergiczne współdziałanie swych części i stanowiący celowo zorientowaną całość.
Podejście systemowe , wprowadzone do prezentowanej koncepcji, polega na zastosowaniu teorii systemów do całej rzeczywistości, w której wyróżniane i analizowane obiekty są traktowane jako otwarte subsystemy, czyli zbiory określonych elementów powiązane w sposób tworzący nową całość funkcjonującą w swym otoczeniu (środowisku). W nich zachodzi przetwarzanie wejściowych form energii, materii i informacji do postaci wyjściowych, będących produktami odpowiadającymi celom systemu zapewniającym mu trwałą egzystencję (życie) we wzrastającej złożoności systemu oraz ciągłości dynamicznego i jakościowego, rozwoju.
Podejście systemowe jest bliskie podejściu holistycznemu szerzej znanemu z racji szerokiej popularyzacji holistycznego podejścia do zdrowia. Człowiek w ujęciu holistycznym występuje jako jedność bio-psycho-społeczno-duchowa. Do pełnego rozwoju powinien utrzymywać równowagę pomiędzy tymi obszarami. Człowiek jest układem odbierającym, przechowującym, przetwarzającym, tworzącym i przekazującym informacje oraz przypisującym im znaczenie, co wywołuje reakcje emocjonalne. Te ostatnie wywołują zmiany biologiczne, wpływające na jego zachowanie, a więc i na funkcje społeczne. Przyjmowane, przetwarzane i tworzone informacje oraz doświadczane emocje tworzą i rozbudowują systematycznie jego duchowość.
Życie w świecie kultury jakościowo przekracza samoregulacyjne i kreacyjne możliwości biologicznego poprzednika homo sapiens i opiera się na osiągnięciu przez człowieka zdolności zawsze, chociaż na różne sposoby, przypisywanych sferze duchowej. To dzięki niej nasze życie zagnieżdżone w naturze, staje się bogate w swej różnorodności i twórcze nie tylko w opanowaniu świata natury. Człowiek ten świat doświadcza i rozbudowuje także w jego poza fizycznych przejawach.
Duchowość w systemie to moc kreowania nowego świata, wirtualnego świata człowieczej kultury.
Stanowi wytwór społecznej natury człowieka nadającej jego doświadczaniu świata znaczenie i strukturę. Sfera duchowości obejmuje wszystko, co powoduje, że świat przeżywany przez człowieka jest szerszy i bogatszy niż u jego zwierzęcych przodków. To specyficzny fenomen szeroko pojmowanych władz umysłowych obejmujących cały jego byt, w tym także zrozumienie natury i znaczenia powoływanych w kulturze modeli świata.
