Pogardliwe pojęcie wyścigu szczurów powstało 1968 roku na określenie studenckiej kontestacji istniejących zasad awansu społecznego, kariery zawodowej i związanego z nimi stylu życia.

Młodzież uczy się i pracuje ciężko. Następuje utrata części ja- osobistego na rzecz ja – społecznego i przyjmowanie postaw konformistycznych np. dążenie do sukcesu za wszelką cenę.

Pracoholizm i wyczerpanie pracą (wypalenie zawodowe), przedwczesne wyczerpanie zasobów życiowych jednostki (nawet w 35 r. życia).

Rezygnacja z pełni życia społecznego: nie zakładanie własnych rodzin (single), nie posiadanie dzieci (no kidding), a nawet no sex – tłumienie naturalnych potrzeb człowieczych.

Niepowodzenia rodzące poczucie klęski i degradujące osobowość.

Lękowa koncentracja na korzyściach własnych oraz frustrująca, budząca złość i agresję świadomość łamania tradycyjnych wartości i zasad moralno – etycznych.

Utrata własnej indywidualności i motywacji do działania za cenę prestiżu i wysokiej samooceny wynikającej z poczucia przynależności do grupy społecznej odnoszącej sukcesy.

Kształtowanie osobowości zgodnej z wzorcami rynkowymi i rozpowszechnianie postaw konformistycznych.

Tłumione odruchy sumienia: złe samopoczucie wynikające ze stosowania nieczystych technologii i sposobów działania. Mechanizmy obronne osobowości nie są trwale skuteczne, rozwijają się osobowości neurotyczne albo psychopatyczne.

Nakręcana spirala produkcji i konsumpcji uruchamia błędne koło: im bardziej doświadczasz negatywnych skutków swego zaangażowania, tym bardziej zmuszasz się do jego zwiększenia uznając, że własne zdolności i dotychczasowe wysiłki były niewystarczające.

Kryzys i dezintegracja duchowości, poszukiwanie jej nowego kształtu, a stąd narażenie na jej rozmaite rynkowe substytuty oferowane przez sekty i organizacje poszukujące nowych klientów – ofiar bezdusznego systemu społecznego – gospodarczego. 

Tworzy przekonania umożliwiające tolerowanie systemu ukrytej przemocy, bez której jego struktura nie może funkcjonować.

Stosuje sposoby eksternalizacji kosztów: przerzucanie na państwo i całe społeczeństwo kosztów np. nadmiernej eksploatacji zasobów naturalnych i cywilizacyjnej infrastruktury, regeneracji niszczonego środowiska przyrodniczego oraz przedwczesnego wyeksploatowania pracowników itp. Produkuje przegranych i bezdusznie porzuca ich. A więc to biedota dofinansowuje kastę posiadaczy. Prawdziwy realny socjalizm…

Zabija autentyczne więzi międzyludzkie i zastępuje je hierarchicznymi relacjami rynkowymi, błędnie pojmowanym indywidualizmem i pojęciem sukcesu.

Choroby cywilizacyjne jako skutek wysokich kosztów psychofizjologicznych występujących na wszystkich poziomach piramidy organizacji i zarządzania wyścigiem. Na szczeblach najwyższych są one tylko bardziej odroczone w czasie i trudniej dostrzegalne. Tutaj dochodzi stres związany z możliwością utraty pozycji i wypadnięcia z branży.

Depersonalizacja kwitnąca we współczesnym systemie gospodarczym. Jednostka staje się w nim wymiennym trybikiem z przyklejonym obowiązkowym służbowym uśmiechem. Coraz trudniej też znaleźć adresata komunikatu kierowanego do wyższego szczebla, a autentyczni decydenci to nieliczna grupa rekinów finansjery trzymająca producentów na granicy bankructwa oraz intencjonalnie wzbudzanym i podtrzymywanym lęku.

Destrukcja środowiska i samego systemu gospodarczego w rozwoju gospodarki przez wyczerpywanie zasobów naturalnych, rynków pracy i zbytu oraz ekspansję na nowe rynki.

Finalna niewydolność systemu także zdeterminowana działaniem prawa Kopernika – Greshama w sferze produkcji: nacisk na ciągłą obniżkę kosztów i konkurencja cenowa powodują, że w takich warunkach coraz częściej chwilowymi lokalnym zwycięzcą zostaje mniej rzetelny producent.

Zrozumienie, że główną przeszkodą jest tu koczownicza mentalność organizatorów piramidy zawłaszczania, jest ona zasadniczo niereformowalna. Współczesny koczownik nie zrezygnuje ze swych zdobyczy i osiągniętych pozycji, nawet w obliczu nadciągającej katastrofy.

Stworzenie całościowego planu rozwoju kultury opartego na powyższych założeniach.

Uznanie, że aktualne procesy globalizacji w swych dobrze wykształconych formach można ewolucyjnie przekształcić do postulowanej w teorii mitu dziejotwórczego postaci rozwoju natury i kultury.

Edukacja oraz rozwój głębokiej i systemowej świadomości np. w oparciu o treści teorii mitu dziejotwórczego, zbudowanie swej tożsamości na niezawodnym ukorzenieniu człowieczego bytu w zdrowej kulturze z pełnymi możliwościami jej rozwoju. Obecnie w tym obszarze niezbędna jest systematyczna, cierpliwa praca samokształceniowa.

Dążenie do wszechstronnego zaspokajania ludzkich potrzeb, w tym podejmowanie twórczych zadań sferze kultury, bo one wyznaczają pełnię człowieczeństwa każdej jednostki.

Odnalezienie duchowości pojmowanej jako pochodna społecznej natury człowieka, należącej do świata, z którym człowiek ma poczucie jedności z nim bez odwoływania się do religijnej metafizyki, zwodniczych doktryn i ideologii.

Nauczenie się rozpoznawania sytuacji, w których jesteśmy traktowani przedmiotowo, manipulowani i wykorzystywani przez podstępne odwoływanie się do poczucia obowiązku i wzajemności, bycia konsekwentnym, odwoływanie się do autorytetu, a przede wszystkim przez skryte wywoływanie poczucia winy.

Asertywność i samokontrola własnego funkcjonowania oraz nie uleganie presji patologicznych standardów kulturowych „praniu mózgów” i rynkowej psychomanipulacji.

Metody „prania mózgów” i psychomanipulacje stosuje się na przykład w szkoleniu sprzedawców sieciowych. Dlatego łatwiej zdecydowanie odmówić współpracy, niż później się z niej wycofać. „Zdrajcy” z rozmaitych sekt są przez nie ścigani, prześladowani i nawet sądzeni w majestacie prawa.

Kreowanie oraz upowszechnianie wzoru zdrowej i efektywnej strategii życiowej.

Przywracanie autentycznych więzi społecznych, które wyzwalają ogromną efektywność działań ponieważ z jednostek o różnorodnej osobowości, tworzą sieć o niemal nieskończonej liczbie relacji, a więc zdolną do generowania pomysłów i kooperacji w ich wdrażaniu, determinujących twórczy rozwój cywilizacji w ramach kulturowej całości.